Weganizm, wegetarianizm, paleo - co wybrać?

Źródło

Wpis ten powstał pod wpływem artykuły o w "Dzienniki Zachodnim" - tekst pochodzi z "Timesa", którego dziennikarz przez tydzień postanowił sprawdzić jak to jest być weganinem.

W przypadku weganizmu rezygnuje się nie tylko z mięsa i ryb, ale również z mleka, jajek, masła, a nawet miodu, którego produkcja ma być symbolem okrucieństwa.

Dziennikarz swój eksperyment rozpoczął od rozmowy z przedstawicielem Towarzystwa Wegańskiego, który od 25 lat żywi się wyłącznie na zasadach weganizmu i od 25 lat wspiera się suplementami diety aby zapewnić organizmowi wszystkie potrzebne minerały.

W czasie eksperymentu autor artykułu nieustannie był głodny, gdyż jego organizm domagał się większej ilości pożywienia i składników odżywczych. To zapewne kwestia przyzwyczajenia, ale czy nie jest to przypadkiem znak, że czegoś temu organizmowi brakowało?

Podobnie jest z wegetarianizmem, którego bardzo wielu wyznawców zapomina, że niejedzenie mięsa nie sprawia, że nasz organizm przestaje potrzebować białka czy żelaza. Tego nie da się wyłączyć - do prawidłowego funkcjonowania potrzebujemy WSZYSTKICH składników, minerałów i witamin.

Kolejna dieta - paleo - jedzenie wyłącznie tego co zjadłby zbieracz czy łowca, podstawą jest chude mięso. Tym razem dostarczamy organizmowi znacznie więcej białka i żelaza, ale zapominamy o innych grupach produktów.

Nie chcę nikogo krytykować, ale znam mnóstwo osób, które są wegetarianami, a głód zaspokajają słodyczami lub jedzą bardzo ubogo właśnie z braku pomysłu. Mam nadzieję, że zostanę dobrze zrozumiana - nie chcę aby każdy jadł to co ja, nie zamierzam nikogo przekonywać, że jego wybory żywieniowe są złe ale chciałabym abyś przyjrzał/a się swojemu menu i odpowiedział/a sobie na pytanie czy naprawdę odżywiasz swój organizm czy żywisz go żeby nie umarł z głodu?

Znam też osobę, która ze względów zdrowotnych nie je glutenu i doskonale się odżywia, jest sportowcem i ma siłę na treningi.

Nie kwestionuję sytuacji, w której kiedy w określony sposób ze względu na chorobę czy nietolerancję pokarmową. To jest zupełnie inna kwestia niepodlegająca dyskusji!

W tym miejscu pragnę również zaznaczyć, że moje żywienie też nie jest idealne - nie jestem wegetarianką, ale nie jem mięsa (sporadycznie pierś z kurczaka), nie przepadam też za jajkami (dopuszczalna wersja to jajecznica i omlet). Nie wynika to z moich wyborów, ale z dwóch kwestii: po pierwsze słabo przyswajam żelazo i z tego powodu jako dziecko karmiona byłam mięsem i jajkami, na które teraz nie mogę patrzeć. Po drugie mam delikatną nietolerancję laktozy, jedzenie codziennie jogurtu czy mięsa sprawiłoby, że wyglądałabym jak biedronka z tą różnicą, że moje kropki są czerwone. 

Często słyszę, że osoby niejedzące mięsa mają znacznie większy problem z odchudzeniem się. Taka sytuacja może wynikać z niedoboru żelaza w diecie, które jest odpowiedzialne za odpowiednią liczbę krwinek czerwonych i odpowiedni poziom hemoglobiny we krwi. Niedobór żelaza sprawia, że nasz organizm zaczyna "wegetować", jesteśmy osłabieni a funkcje życiowe zanikają, organizm zamiast spalać tkankę tłuszczową magazynuje ją. O wpływie żelaza na odchudzanie napiszę osoby wpis.

Ktoś może mi zarzucić obłudę - sama nie jem wielu rzeczy, a staram się wskazywać innym odpowiednią drogę żywienia - to fakt, nie jem mięsa, ale dostarczam swojemu organizmowi WSZYSTKICH składników odżywczych. Wiem czego mi brakuje, co się słabo przyswaja i staram się nadrabiać do innymi produktami, a raz w roku kuracją witaminową w postaci suplementów. Nie było mi łatwo znaleźć odpowiedni sposób odżywiania i wiem, że jeszcze kilka rzeczy mogę poprawić, ale jestem na dobrej drodze i mam nadzieję, że Ty również ją odnajdziesz.

Jedź to co lubisz i jak lubisz, ale pamiętaj, że Twój organizm potrzebuje paliwa!